Podstawowym dążeniem każdego wyznającego wiarę buddyjską, zwaną także systemem filozoficznym, okazuje się pojęcie nirwany, czyli inaczej stanu umysłu, który bazuje na zupełnym braku jakiegokolwiek umartwiania się, braku cierpień oraz spokoju ducha. Jak to osiągnąć?
Przede wszystkim wszyscy wyznający wiarę w buddyzm powinni postawić na podążanie ścieżką buddy, a więc nie tyle ich boga, bowiem tak buddy czyli Siddhartha Gautamy się nie domy z bali całoroczne określa, ale ich mentora oraz przewodnika duchowego. W buddyzmie wiele wspólnego w zakresie dążenia do wiecznego szczęścia określanego mianem stanu nirwana jest z hinduizmem, który prawdopodobnie powstał dużo wcześniej niż buddyzm. Jednakże mimo pewnych tożsamych kwestii w obu tych religiach, większość ortodoksyjnych zwłaszcza hindusów postrzega wyznawców buddyzmu za heretyków bez istoty bożej. Wszystko dlatego, że Gautama nie wyznawał żadnego autorytetu, a zwłaszcza autorytetu Wed. Ponadto był on przeciwny systemowi kastowemu oraz władzy braminów, a to przecież stanowi niewątpliwie podstawę hinduizmu.
Ponadto buddyzm opiera się także na wierze w tak zwane Prawo Współzależnego Powstawania, a więc według buddystów zarówno glob, jak również jednostka ludzka nie mają czegoś takiego jak osobowe ja a więc w naszym rozumieniu dusza. Wszystko to efekt rozmaitych warunków składających się na to, że zjawiska są z założenia puste, nieesencjonalne, ale uzależnione stricte od rozmaitych czynników wpływających na nie i je bezpośrednio kształtujących. W zakresie wspomnianej powyżej pustki utarło się natomiast w języku buddyzmu pojęcie śunjata. Buddyści są też zdania, że obecność niezmiennego ego stanowi fikcję.
Napisane przez: